بدیهی است که یکی از شاخص‌های مهم توسعه‌یافتگی در جهان امروز، میزان و سهولت دسترسی به اینترنت و فضای مجازی است. هفته گذشته شرکت سامسونگ خبر از آزمایش تکنولوژی ۵G داد که امکان استفاده از اینترنت موبایل با سرعت یک تا ده گیگابیت بر ثانیه را فراهم خواهد کرد؛ این در حالی است که هنوز بسیاری از کشورها از قابلیت‌های ۴G به‌طور کامل استفاده نکرده‌اند.
کشور ما در سال ۲۰۱۱ با ۴۵ میلیون کاربر اینترنتی رتبه یازدهم را در میان کشورهای جهان داشته است. البته از نظر درصد نفوذ اینترنت یا درصدی از جمعیت که از اینترنت استفاده می‌کنند، این رتبه بسیار پایین‌تر است. لیکن هنگامی که به آمار تعداد کاربران اینترنت با پهنای باند بالا (broad band) نگاه می‌کنیم، ایران را با ۵۰۰ هزار کاربر در رتبه شصت‌ام می‌یابیم.
پرسشی که در این آمارها شاید نتوان پاسخ آن‌را یافت این است که آیا همین تعداد ناچیز کاربران اینترنت پرسرعت در ایران واقعا به اینترنت پرسرعت دسترسی دارند؟
تجربه ما در شرکت پردازش موازی سامان به‌عنوان یک شرکت نرم‌افزاری که بخش مهمی از خدمات پس از فروش خود را از طریق اینترنت ارائه می‌کند، متاسفانه نشان می‌دهد که دسترسی به اینترنت با سرعت و کیفیت بالا و قیمت مناسب رویایی است که در کشور ما تحقق نیافته است. ما دست‌اندرکاران شرکت‌های نرم‌افزاری، به‌طور روزمره شاهد تاثیر نامطلوب کندی و غیرقابل اطمینان بودن اینترنت – به‌ویژه در مناسبت‌هایی چون انتخابات ریاست جمهوری – بر کیفیت ارائه خدمات به کاربران‌مان هستیم و کار چندانی هم برای بهبود این وضعیت نمی‌توانیم بکنیم.
آیا روزی قادر به محاسبه میزان خسارت‌های وارد شده به پیکر اقتصاد کشورمان در اثر فقدان یک بستر اینترنتی مناسب خواهیم بود؟ آیا نگران عقب‌ماندگی روزافزون خود از کشورهای منطقه نیستیم؟ جایگاه ما در اقتصاد اینترنتی و تجارت الکترونیکی جهان چیست و آیا به فکر بهبود آن نیستیم؟ آیا هیچ‌کس نگران این تهدید بزرگ برای اقتصاد و آینده کشور نیست؟

بهزاد مقصودی
۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۲
مدیر عامل شرکت پردازش موازی سامان تولید کننده محصولات تدبیر و سیستم حسابداری مالی، اداری، بازرگانی و حسابداری صنعتی