مطالعه‌ی جدید ناسا نشان می‌دهد که چگونه میزان آب شیرین در مناطق مختلف زمین در طی سال‌های گذشته بر اثر عوامل مختلفی نظیر مدیریت آب انسان‌ها و تغییرات آب و هوایی تغییر کرده است.
در طی ماموریت مشترک بین ناسا و مرکز فضایی آلمان که به نام مأموریت ترمیم خطر و آزمایش آب و هوا (GRACE) شناخته می‌شود، میزان آب شیرین موجود در سراسر کره‌ی زمین به وسیله‌ی ماهواره‌ها مشاهده شده، میزان بارندگی‌ها اندازه‌گیری شده و دیگر اطلاعات موجود درباره‌ی آب و هوا در بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۶ استخراج شده‌اند. آنچه در پایان این ماموریت نتیجه‌گیری شد، بسیار جالب و عجیب بود: مناطق خشک روز به روز خشک‌تر می‌شوند و مناطق بارانی و مرطوب روز به روز مرطوب‌تر می‌شوند. دلیل اصلی این تغییرات را می‌توان فعالیت‌های انسانی دانست، در حالی که تغییرات آب و هوایی هم در ایجاد این تغییرات نقش دارند.
کالیفرنیا و گرینلند از جمله مناطقی هستند که با کاهش شدید آب آشامیدنی مواجه شده‌اند. خشکسالی شدید در اکثر ایالات باعث کاهش ذخیره‌ی آب شیرین آنها از سال ۲۰۱۱ به این طرف شده است. به دلیل کاهش بارش برف و جریان‌های سطحی آب، بشر به طور جدی متکی بر استفاده از ذخیره‌ی آب‌های زیرزمینی شده است. در گرینلند هم کوه‌های بزرگ یخی که به عنوان یخچال‌های طبیعی شناخته می‌شوند، به درون آب اقیانوس سقوط می‌کنند که این امر خود باعث کاهش ذخیره‌ی آب شیرین در این منطقه می‌شود.
اما همانطور که گفتیم، مناطقی هم هستند که با افزایش ذخیره‌ی آب شیرین مواجه شده‌اند. مثلا دلتای Okavango در آفریقای جنوبی به دلیل افزایش بارش باران با افزایش شدید ذخیره‌ی آب شیرین روبه رو شده است. ذخیره‌ی آب عربستان سعودی هم از زمانی که این کشور برنامه‌ی کشاورزی سنتی گندم را در سال ۲۰۱۵ به پایان رسانده، افزایش یافته است.
حالا چرا این مساله برای ما مهم است؟ با این که بیشتر سطح کره ی زمین را آب تشکیل می‌دهد، اما فقط بین ۲ تا ۳ درصد این آب را می‌توان به عنوان آب شیرین مصرف کرد. این آب شیرین هم در دریاچه‌ها، رودها، برف و یخچال‌های طبیعی ذخیره شده است. این مطالعه نشان می‌دهد که در طی ۱۵ سال، میزان این آب شیرین در سطح کره‌ی زمین می‌تواند بسیار تغییر کند، هرچند که بشر قادر است تا این تغییرات را در جهت بهبودِ ذخایر آبی اعمال کند.
ماهواره‌ی GRACE اصلی در سال ۲۰۰۲ پرتاب شد و ماموریت خود را در سال ۲۰۱۷ به پایان رساند. جایگزین آن یعنی GRACE Follow-On هم شنبه ۲۹ اردیبهشت از پایگاه هوایی کالیفرنیا به فضا پرتاب می‌شود. این ماهواره توسط موشک SpaceX Falcon 9 حمل خواهد شد.
آخرین پرتاب موشک ناسا مربوط به فرودگر مریخی InSight بود. این موشک تا ماه نوامبر به سیاره‌ی سرخ نخواهد رسید، اما بر عرشه‌ی این سفینه دو فضاپیمای کوچک وجود دارند که ارتباط بین دو سیاره‌ی زمین و مریخ را سرعت می‌بخشند و همچنین عکس جدیدی از زمین از فاصله‌ی ۶۲۱،۰۰۰ مایلی ثبت کرده‌اند.
منبع: www.inverse.com