مصاحبه با ناهيد قرداشخاني مدير نرم افزار شركت پردازش موازي سامان
ناهيد قرداشخاني مدير نرم افزار شركت پردازش موازي سامان، داراي مدرك كارشناسي نرم‌افزار از دانشگاه شهيد بهشتي مي‌باشد. براي بررسي چالش‌ها و مسائل مربوط به اين صنعت و بازار كار و همچنين بازارهاي جهاني مربوط به آن گفت و گويي با مهندس ناهيد قرداشخاني ترتيب داده‌ايم كه شرح آن از نظرتان مي گذرد:
ضمن عرض سلام و ادب خدمت شما با اين سوال شروع مي كنم: لطفا مختصري از بيوگرافي خودتان عنوان فرماييد.
من هم خدمت شما و كليه خوانندگان اين مطلب، سلام عرض می‌کنم. درباره زندگی کاری‌ام باید خدمت‌تان عرض کنم که من سال ۱۳۶۶ در دانشگاه شهید‌بهشتی در رشته نرم‌افزار پذیرفته شدم، پروژه فارغ‌التحصیلی‌ام در زمینه هوش مصنوعی بوده و از سال ۷۲ در زمینه تولید نرم‌افزارهای کاربردی شروع به کار کرده‌ام. علاوه بر آن، چند سالی در زمینه آموزش زبانهای برنامه‌نویسی و بانکهای اطلاعاتی نیز فعالیت داشته‌ام.
از چه زماني فعاليت‌هاي شما در زمينه نرم افزار و همچنين در شركت پردازش موازي سامان شروع شده است؟
سابقه کار رسمی من در شرکت پردازش موازی سامان از سال ۷۹ است. در زمان شروع كارم، بصورت نیمه وقت در اين شركت شروع به فعاليت نمودم اما طي سال‌‌هاي پس از آن به صورت تمام وقت و به عنوان کارشناس واحد نرم‌افزار مشغول به کار شدم. از سال ۱۳۸۲ هم مدیر واحد نرم افزار هستم.
براي ساخت نرم افزار تدبير از چه برنامه هايي استفاده كرديد؟
از ۱۵ سال پیش برای تولید سیستم جامع مالی و اداری تدبیر از زبان برنامه‌نویسی “ویژوال ++C” و بانک اطلاعاتی SQL Server استفاده شده است. این زبان امکانات بسیار خوبی در اختیار برنامه نویسان قرار می‌داد و در آن برهه از زمان، امکانات رقابتی بسیار خوبی برای ما فراهم می‌کرد. اکنون ما در حال آماده کردن زیر ساختی برای نسل دوم سیستم جامع مالی و اداری تدبیر هستیم که با #C نوشته می‌شود. سیستمهای جدید به تبعیت از نیازهای بازار، همگی تحت وب بوده و قابلیت‌های بسیاری از جمله پیاده سازی گردش کار و در نظر گرفتن فرآیندهای عملیاتی و امکان توسعه سریع را دارا هستند.
واحد نرم افزار شركت پردازش موازي سامان به چه بخش هايي تقسيم مي شود؟
واحد نرم افزار شرکت پردازش موازی سامان مشتمل بربخش بررسی درخواستها، بخش آنالیز و طراحی، بخش برنامه نویسی، بخش تست و کنترل کیفیت، بخش مستندسازی و بخش روابط عمومی می‌باشد. قابل ذکر است که واحد برنامه نویسی بالاخص، بصورت کاملا منفک و در دو بخش فعالیت دارد. یک بخش پلت فرم مرتبط با سیستم جاری که وظیفه نگهداری و اعمال درخواستهای مشتریان فعلی را دارد و بخش پلت فرم جدید که مسئولیت تولید و تکوین سیستمهای تحت وب را برعهده دارد.
در بخش بررسی درخواستها و بخش آنالیز و طراحی، از نظرات کارشناسی و ارزشمند متخصصین سایر واحدها بالاخص واحدهای پشتیبانی و فروش نیز استفاده می‌کنیم.
به‌عنوان يكي از فعالان صنف نرم‌افزار، نظر شما در خصوص بازار كار برنامه‌نويسان در ايران چيست؟
بازار کار نرم افزار در داخل ایران نیز مثل اغلب کشورهای در حال توسعه و کشورهای پیشرفته، بسیار خوب است. در واقع کسانی که به هرشکلی کار تخصصی نرم افزار انجام می‌دهند چه در زمینه طراحی و تحلیل و چه در زمینه کدنویسی و یا حتی تست و … از بازار کار خوبی برخوردار بوده و خواهند بود.
به نظر شما استخدام برنامه‌نويس حرفه‌اي راحت‌تر است يا تربیت برنامه‌نویسان تازه کار؟
مسلما استخدام برنامه‌نویس حرفه‌ای بسیار راحت‌تر است. سیستم آموزش عالی در ایران نمی‌تواند نيروهاي متخصص تربیت کند و کسانی که از موسسات آموزش عالي فارغ‌التحصیل می‌شوند، باید شاخه‌ای از کار نرم‌افزار را انتخاب کنند و در آن شاخه مطالعه کرده و بیاموزند و معمولا این فرآیند می‌تواند دو سال طول بکشد.
فكر مي كنيد مهمترين موضوع در جذب نيروهاي زبده و كارآمد در ايران چيست؟
اولين و مهمترين موضوع، مسائل اقتصادي است. دستمزد برنامه‌نويسان حرفه‌اي بايد به‌گونه اي باشد كه بتواند آنها را راضي به ماندن در يك شركت نرم افزاری نمايد و آن شركت نيز بايد از نظر اقتصادي در شرايطي باشد كه بتواند پاسخگوي توقعات يك برنامه نويس حرفه‌ای باشد. مسئله مهم بعدی نوع کار و جذابیت آن برای برنامه نویسان است که اصولا از به روز بودن تکنولوژی تولید و توسعه نرم افزار تبعیت می‌کند.
چه مشكلاتي پيش روي اين صنعت وجود دارد؟
مشكل اول همانطور كه قبلا گفته شد جذب متخصصین این رشته است، زيرا در ایران نيروي متخصص مناسب بازار كار در دانشگاهها تربیت نمی‌شود و بیشتر متخصصان نيز به دلایل متعدد در پی کسب تجربه کافی و پس از آن مهاجرت و .. هستند و به طور طبیعی این مساله استخدام برنامه نویس در ایران را مشکل می‌کند.
مساله دیگر اینکه مدل ارتباطی‌مان با دنیا، کاملا مشابه ارتباط اینترنتی‌مان است یعنی تا حد ناراحت کننده‌ای کند و در بسیاری از موارد منفصل. به عنوان مثال قانون کپی رایت رعایت نمی‌شود و فضای امنی برای تولید نرم افزار وجود ندارد. ارتباط تجاری مناسبي با ساير كشورها نداريم و اين مسئله می‌تواند محدودیتهای بسياري را براي پيشرفت در رشته نرم افزار ایجاد کند.
با تمامی این اوصاف، خوشبختانه متولیان واقعی این صنعت در ایران عموما انسانهای بسیار خوش فکر، مستعد و کوشایی هستند و این موضوع می‌تواند آینده این صنعت را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار دهد.
آيا تفاوت چشمگيري در اين صنعت ميان ايران و كشورهاي پيشرفته وجود دارد؟
بله. علاوه بر موضوعاتی که در جواب سئوال قبلی بیان شد، مسئله حمایت از این صنعت است که در ضعیف ترین وضعیت است. به عنوان مثال در نظر بگیرید که در کشورهای پیشرفته، یک شرکت موفق نرم‌افزاری با حدود صد پرسنل به چه میزان قادر است تسهیلات دریافت کند و چه مسیرهایی از توسعه در پیش رو دارد که مسلما مقایسه آن با شرایطی که ما هم اکنون در آن هستيم، قیاس مع الفارق محسوب می‌شود. غير از اين گه‌گاهی قوانین دست و پاگيري هم بدون مطالعه، تصویب و ابلاغ می شود که می تواند مشکلاتی از نوع دیگر برای این صنعت ایجاد کند.