به کجا چنین شتابان؟ به هر آن کجا که باشد، به جز این سرا، سرایم.
سفرت به خیر اما، تو و دوستی، خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی،
به شکوفهها، به باران، برسان سلامِ ما را.
اینک پایان سفر است، سفری بزرگ با کولهباری از خاطرات و دانستهها. از شبه جزیره هند تا تایلند رکاب زدیم و با تحمل سختیهای فراوان، در سرزمینهای زیبای شرق قدم گذاشتیم. رکاب زدیم و در کنار مردمان کشورهای مختلف، مهر و محبت آموختیم. درس زندگی گرفتیم و صلح را معنا کردیم. با کودکانشان دویدیم و خندیدیم و برای دو ماه، زندگی در کنار این مردمان خونگرم را تجربه کردیم.
به سرزمین هندوستان قدم گذاشتیم، کشوری پهناور که آمیخته از افسانهها و داستانهای هیجانانگیز بود. با مردمانی که آیین عشقورزی را خوب میدانستند و دریای محبت بودند، آشنا گشتیم.
از سرزمینهای بکر و طبیعت اندونزی گذر کردیم. کشوری که با همه سختیها و کاستیهایش برایمان خاطرهای فراموش نشدنی باقی گذاشت. با مردمانش به زبان عشق سخن گفتیم و درهای قلبشان را گشوده یافتیم.
در کشور مالزی و جنگلهای سبز و پربرکتش خاطره ساختیم. مالزی نمونهی کامل مفهوم صلح است، چرا که مردم در هر رنگ و نژادی بیهیچ تنشی در کنار هم در صلح و آرامشاند. به راستی که این مردمان الگوهای کامل گسترش صلح جهانیاند.
تایلند را کشوری زیبا با طبیعتی سخاوتمند یافتیم و مردمانی که بهسان طبیعتشان گرم و پرمهر بودند.
در این سفر دور و دراز با آن همه سختیهایی که پشت سر گذاشتیم به واقع هیچ خستگی را حس نکردیم. نه گرمای طاقتفرسا، نه بارانهای سیلآسا و نه تنشهای جادهای، بر ما اثر نداشت. چرا که با انسانهایی برخورد کردیم که ما را از محبت بینهایتشان سیراب میکردند.
این سفر، سفری برای خودشناسی و دیگر شناسی بود، تا از این راه به مفاهیم عمیقتری از صلح دست یابیم. ما به این معنای بزرگ دست یافتیم که: صلح در جهان محقق نمیشود مگر با احترام به دیگران. باید از خودمان شروع کنیم و یاد بگیریم برای هر انسانی با هر منش و عقیدهای احترام قائل شویم و این مفهوم را به کودکان سرزمینمان یاد دهیم تا نسلی اندیشمند و صلحنگر به آیندگان تقدیم کنیم.
دلمان برای تمامی معابد، سرسبزی و زیبایی مناظر بکر، مهربانی مردم و دوستی و مهمان نوازیشان تنگ خواهد شد.
پیام و دستاورد ما از چهار هزار کیلومتر سفر با دوچرخه در پنجاه روز و ارتباط با مردم روستایی و شهری در کشورهای مختلف، این بود که صلح، محبت، نجابت، مهماننوازی و نوعدوستی همه جا وجود دارد. اشرف مخلوقات، انسان، اگر معنا و حقیقت زندگی را دریافته باشد و به حقوق دیگران تعدی نکند، پایانی برای تمامی جنگها و خشونتها یافته است.
در پایان بر خود میدانیم، از حامی برنامه، شرکت پردازش موازی سامان، ارائهکنندهنرمافزارهای جامع مالی و اداری تدبیر، تقدیر و تشکر ویژه نمائیم و همواره در ترویج ارزشهای والای این سازمان، که مهمترین آنها، صداقت و اخلاق در کسب و کار است، کوشا باشیم
#بازگشت_به_ایران