شب یلدا یا شب چلّه بلندترین شب سال در نیمکره شمالی زمین است. این شب به زمان بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول ماه دی (نخستین روز زمستان) اطلاق میشود.
در نیمکره شمالی شب یلدا مصادف با انقلاب زمستانی و مقارن با تولد میترا یا خورشید است.
بر اساس یافتههای باستان شناختی این جشن از ۷ هزار سال پیش در ایران برگزار میشده و در زمان پادشاهی داریوش اول وارد تقویم رسمی ایرانیان شده است اما تا پیش از قرن اول میلادی با نام یلدا شناخته نمیشده. یلدا در واقع برگرفته از واژهای به زبان سریانی است که مسیحیان ساکن نواحی تحت حاکمیت اشکانیان و ساسانیان بدان سخن میگفتند. واژه «یلدا» به معنای تولد است. ایرانیان باستان با باور به اینکه فردای شب یلدا با بلندتر شدن روزها تابش نور ایزدی فزونی مییابد؛ آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید میخواندند و برای آن جشن بزرگی برپا میکردند، از این رو به دهمین ماه سال، دی میگفتند که ماه تولد خورشید است (دی در دین زرتشت به معنی دادار و آفریننده است).
این جشن باستانی در سال ۱۳۸۸ در فهرست میراث معنوی کشور قرارگرفت تا حفاظت، ترویج و انتشار این فرهنگ دیرین، مورد توجه ویژه قرار گیرد.
یلدا تنها یک جشن نیست بلکه میراثی کهن از اجداد ماست که به ما میآموزد، میتوان از لحظه لحظه زندگی برای با هم بودن بهره برد. حتی یک شب تاریک و سرد میتواند با گرمای محبت و چراغ عشق، نورانی و گرم شود. یلدا به ما میفهماند که حتی طولانیترین شب سال هم صبح میشود و لحظات سیاه نمیتوانند تا ابد پایدار بمانند. یلدا بهانهای است تا لحظاتی از دغدغهها و روزمرگیهایمان فاصله بگیریم و اوقات خوشی را در کنار انسانهای دوستداشتنی زندگیمان داشته باشیم.
فرارسیدن شب یلدا، شب فال حافظ و شاهنامه خوانی و شنیدن حکایتهای آموزنده از پدربزرگ و مادربزرگها، شبی که در آن انار محبت دانه میشود و سرخی عشق و عاطفه، نثار کاسههای لبریز از شوق میگردد، بر شما خانوادههای با فرهنگ و اصیل ایرانی فرخنده باد.
مراسم باشکوه و زیبای شب یلدا در واحد نرمافزار شرکت پردازش موازی سامان.