آبان ۹۱
ايرنا- به گزارش “نیچر”، این کاهش چشمگیر انرژی با تکیه بر قوانین ساده فیزیکی انجام می‌شود.
تراشه‌های ریزپردازنده سیلیکونی که امروزه مورد استفاده قرارمی‌گیرند بر مبنای جریان الکتریکی یا حرکت الکترون ها بنا شده است، این فرآیند منجر به تولید گرمای زیادی می‌شود که به معنای اتلاف انرژی است. ولی در ریزپردازنده‌های مغناطیسی در مقیاس نانو که در حافظه، منطق و عملکرد “سوئیچینگ” مورد استفاده قرار می‌گیرند هیچ جریان الکترونی جاری نیست.
این تراشه ها فقط هجده میلی الکترون ولت از انرژی را در دمای اتاق تلف می‌کنند. این فرآیند با تکیه بر قانون دوم ترمودینامیک انجام می‌شود و باعث می‌شود که در هر پردازش کامپیوتری میزان انرژی مصرفی به میزان یک میلیون برابر کاهش پیدا کند. در کامپیوترهای امروزی الکتریسیته جریان دارد و الکترون ها در مدار حرکت می‌کنند و پردازش اطلاعات صورت می‌گیرد.
در کامپیوترهای مغناطیسی حرکت الکترونی وجود ندارد. در این کامپیوترها ذخیره و پردازش اطلاعات توسط آهنربا انجام می‌شود. هرچه اندازه این آهنرباها کوچکتر باشد می‌توانند به صورت فشرده در کنار یکدیگر قرار گیرند و با یکدیگر تعامل داشته باشند. از این خاصیت در تمام مولفه‌های کامپیوتر و به ویژه در حافظه استفاده می‌شود.
امید است که با توسعه این تکنولوژی کامپیوتر های شخصی و به ویژه کامپیوترهای قابل حمل در طی یک مسافرت طولانی چند ماهه بدون نیاز به برق مورد استفاده قرار گیرند.