محاسبات نشان می‌دهند که یک نیروگاه بادی به وسعت هند در آتلانتیک شمالی، برای تأمین برق دنیا کافی است.
نتیجه‌ی تحقیقات نشان داده است که کار گذاشتن توربین‌های بادی در اقیانوس آتلانتیک شمالی و به مساحتی به اندازه‌ی کشور هند، به صورت بالقوه می‌تواند برق سراسر دنیا را تأمین کند.
هرچند پروژه‌ی مهندسی با چنین وسعتی با چالش‌های عظیمی روبه‌رو است، اما به گفته‌ی دانشمندان می‌تواند انرژی پایداری برای تأمین نیازهای برقی کل سیاره تولید کند.
شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای نشان دادند که توربین‌های بادی در آتلانتیک شمالی می‌توانند در هر متر مربع حداقل ۴ برابر انرژی بیشتر از نمونه‌های مشابه روی زمین تولید کنند.
دو محقق آمریکایی محاسبه کرده‌اند که اگر توربین‌های بادی را در زمینی به مساحت ۳ میلیون کیلومتر مربع که تقریبا هم‌اندازه‌ی کشور هند است کار بگذاریم، متوسط انرژی خروجی سالانه توانی برابر با ۱۸ تراوات خواهد بود. این میزان تقریبا برابر با مقدار تقریبی متوسط انرژی مصرفی جهان است. دکتر آنا پوسنر و کن کالدریا در مجله‌ی پیشرفت‌های آکادمی ملی علوم اینطور نوشته‌اند: «بر پایه‌ی میانگین سالانه، قدرت باد موجود در آتلانتیک شمالی می‌تواند برای تأمین برق دنیا کافی باشد.» همتای آنها در مؤسسه‌ی کارنگی متعلق به بخش علوم دانشگاه استنفورد کالیفورنیا اذعان میکند که سرعت بادهای اقیانوس‌های زمین به طور متوسط ۷۰ درصد بیشتر از بادهای سطح خشکی است، اما استخراج بهینه‌ی انرژی از باد چیزی فراتر از کار گذاشتن ساده‌ی توربین در مسیر شدیدترین بادهایی است که می‌توان پیدا کرد.
وقتی تعداد توربین‌ها در یک منطقه زیاد شود، ترکیب جریان هوایی که در نتیجه‌ی گردش تیغه‌های توربین‌ها به وجود می‌آید باعث کاهش اثرگذاری باد آن منطقه برای تولید برق می‌شود. تحقیقات نشان داده است که در نتیجه‌ی این پدیده، تولید الکتریسیته در زمین‌های با مساحت زیاد در سطح زمین، تا ۱.۵ وات در هر متر مربع محدود شده است.
شبیه‌سازی‌های جدید نشان دادند که در آتلانتیک شمالی این محدودیت به طرز قابل توجهی کمتر است و امکان تولید ۶ وات نیرو در هر مترمربع وجود دارد. دلیل این تفاوت این است که بادهای منطقه‌ی آنتلانتیک شمالی با برخورد به بخار آب موجود بر سطح اقیانوس تجدید نیرو می‌شوند.
در نتیجه، انرژی بیشتری نسبت به سطح خشکی ایجاد می‌شود که به چرخش توربین‌ها کمک میکند. دکتر پوسنر می‌گوید: «ما متوجه شدیم که توربین‌های بادی سطح اقیانوس از انرژی بادی جو به خوبی بهره می‌برند اما توربین‌های بادی سطح خشکی فقط از منابع بادی نزدیک سطح زمین استفاده می‌کنند.»
دانشمندان خاطرنشان کردند که تولید برق از یک مساحت وسیع در آتلانتیک شمالی می‌تواند فصلی باشد؛ یعنی در تابستان خروجی یا انرژی به دست آمده تا یک پنجم نیز کاهش پیدا کند.
محققین می‌گویند: چنین نیروگاه بادی در آتلانتیک شمالی باید در شرایط سخت و دورافتاده‌ای بنا شود؛ جایی که امواج اغلب بیش از سه متر ارتفاع دارند. در ضمن، چنین پروژه‌ای باید توجیه سیاسی و اقتصادی داشته باشد. دانشمندان اضافه کردند: «با وجود تمام موارد مذکور، از محاسن این پروژه این است که حتی در آرامش نسبی فصل تابستان، به دلیل موقعیت ژئوفیزیک منطقه‌ی آتلانتیک شمالی، انرژی تولیدشده در نیروگاه بادی فرضی می‌تواند برق سرتاسر اروپا را تأمین کند.»
منبع: DAILYMAIL